Afgelopen zaterdag was het zover; de eerste wedstrijd van dit seizoen voor het sparringsteam Voorne Putten.
Gelukkig was het deze keer een thuiswedstrijd en hoefden we niet extreem vroeg aanwezig te zijn voor de weging. We waren in totaal met 7 kanjers.
Rond een uur of negen gingen we met de taxi (Sorry Quint!) richting de kuip voor de Rotterdam Open 2017. Daar aangekomen was het clubje al snel bij elkaar (bij de bar – waar anders?).
Jenny en Ruud namen onze atleten mee naar de weging en al snel kwamen ze in vol ornaat naar de tribunes in de zaal. Het toernooi was groots opgezet; in het totaal 7 velden voorzien van elektronische registratie en een mannetje of 6 per veld om de wedstrijden te begeleiden.
Toon liet een mooie wedstrijd zien waarbij hij (en ik) met onze neus op een aantal feiten gedrukt werden. Vanwege vermoeidheid en materiaal ging het aan het eind van de tweede ronde toch nog fout en verloor hij de wedstrijd. Voor Toon duidelijk dat hij harder aan zijn conditie kan gaan werken en ik heb gelijk goede elektronische voetjes besteld die niet uitwapperen tijdens het sparren.
Trots was ik om te zien wat voor sprongen onze kinderen gemaakt hebben; Haylie vocht als een leeuw(in) ondanks haar griep – stijf van de paracetamol en adrenaline sleurde ze haar eerste overwinnen binnen.
Justino vocht heel ‘slim’; alleen counteren op de juiste momenten maar kon het toch net niet winnen toen de tegenstander op het eind heel fel en razendsnel charges uitvoerde (volgens mij ook een leermomentje gehad).
Xavier vocht ook een mooie wedstrijd – de eerste won hij (van een tegenstander waar hij eerder meerdere malen van had verloren); helaas de tweede niet kunnen binnenslepen. Maar ook hier is de ontwikkeling merkbaar!
Jesse vocht ook als een tijger; helaas was de tegenstander net iets beter. Ook hier hebben we “Food fortraining” uit gehaald.
Julian mocht gelijk naar de Semi-Final. Hij maakte het wel heel spannend; tot de laatste seconde aan toe kon het nog alle kanten op……. Helaas ging de tegenstander er met de winst vandoor.
Dan rest mij nog het verhaal van onze laatste atleet. Nate, tjeezus man je hebt ze daar allemaal wel een poepie laten ruiken hoor! Hij vocht werkelijk de sterren van de hemel; tijdens een van zijn wedstrijdjes haalde hij een score van 23-3 (redelijk overtuigend). Hij had een zwakke plek in de verdediging gevonden en daar was het prijsschieten. Chapeau!
Overigens complimenten voor de trainers en coaches; dankzij jullie gingen ze goed voorbereid naar deze wedstrijd en verliep de dag voorspoedig. Ook waren ze gelukkig erg scherp waardoor foutief gepoolde kinderen (een van de tegenstanders had een blauwe band en zat een of twee klasse lager) gediskwalificeerd werd (top juf Jenny!).
Al met al was het een leuke, leerzame dag!
Op naar het volgend toernooi.
Gilbert van Berkel
