Hey, ik ben Tiemo Bouman en ik zit nu al ruim 5,5 jaar op taekwondo. Toen ik 9 jaar was zocht ik naar een leuke, actieve en vooral interessante sport. Ik heb allerlei sporten uitgeprobeerd maar elke sport die ik toen deed, was het net niet voor mij. Uiteindelijk ben ik via Martijn de Ruijter (kennis) in aanraking gekomen met de sport taekwondo wat mij erg spannend en leuk leek. Na een aantal proeflessen te hebben mogen meegedaan heb ik de beslissing genomen om hiermee verder te gaan. Mijn eerste examen was ik heel erg zenuwachtig, omdat ik niet wist wat mij te wachten stond. Het was een ontlading toen ik hoorde dat ik was geslaagd voor mijn 2 gele strepen. Op dat moment besef je eigenlijk niet dat je al op je 15 e je zwarte band zou kunnen halen. Je denkt dat dat meer iets is als je volwassen bent. Toen ik uiteindelijk mijn 2 gele strepen had, zag Randy Rijke dat ik misschien wel een geschikte kandidaat was voor het sparringsteam. Na een aantal wedstrijden te hebben gedraaid in het sparringsteam ben ik erachter gekomen dat het onderdeel sparring mij niet echt lag. Uiteindelijk ben ik uitgenodigd door Yance Deflers om een keertje mee te doen in het stijlteam. Dit is mij tot op heden erg bevallen en daarom zit ik nu nog bij het stijlteam.
Ik heb al allerlei verschillende wedstrijden meegedaan. Er was ook een keer een ‘’Taekwondo Fun Dag’’ daar ben ik toen heen gegaan. Je kon daar je richting kiezen wat je zou doen die dag, uiteraard koos ik natuurlijk voor de stijl kant. We kregen daar tips en instructies over wat je in je vorm zou kunnen verbeteren. Degene die de tips en instructies gaf was Sylvestro van der Kooye. Aan het einde van die dag kwam hij naar mij toe en vroeg mij of ik voortaan naar zijn District trainingen wilde komen, omdat hij iets in mij zag. Naar mate ik meer examens haalde betekende dat natuurlijk ook harder werken en harder trainen voor de wedstrijden.
Toen ik mijn rood/zwarte band haalde toen besefte ik pas dat ik al vroeg mijn zwarte band zou halen. In deze periode kon ik mijn motivatie niet echt meer vinden om verder te gaan. Dat is toen ook gebeurd bij voormalige clubleden. Sommige waren toen gestopt op rood of rood/zwart. En op dat moment wist ik dat ik nu door moest zetten om uiteindelijk die zwarte band te halen. En was toen niet altijd makkelijk om mijn motivatie terug te vinden. Maar met dank aan de trainers heb ik mijn motivatie weer weten te vinden en ben ik opgegaan voor mijn 1 e dan. Met Maurice Ceulen als maatje voor mijn examen hebben we steeds opnieuw alles goed doorgenomen om de uitvoeringen op het examen zo goed mogelijk te laten zien aan de jury. Toen ik onderweg in de auto was naar het examen voelde ik toch wel de spanningen opkomen. En er komen dan nog meer spanningen bij als Radio 538 je erover ook nog belt… Eenmaal daar aangekomen ging ik mijzelf aanmelden dat ik aanwezig was en kon gaan beginnen aan het examen. Het eerste wat ik zei toen ik mijn eerste onderdeel had gedaan was: ‘’Het lijkt net alsof ik op een wedstrijd sta.’’ En met die gedachte behaalde ik ook de rest van mijn onderdelen. Toen moesten we opstellen voor de officiële uitreiking van de diploma’s en banden. Er gingen allerlei gedachtes door mij heen. Totdat ik mijn naam hoorde en ik hoorde dat ik geslaagd was… Ik kan niet beschrijven wat er door mij heen ging want dat is te veel om op te noemen. Dit is toch een mijlpaal die ik bereikt heb en doordat ik deze mijlpaal heb bereikt krijg ik steeds motivatie voor mijn volgende examen. Het besef dat ik het gehaald heb begint langzaam tot mij door te dringen maar ook nog niet helemaal. Zonder trainers en supporters had ik dit niet gehaald en daarom wil ik hun bedanken daarvoor.
‘’Zolang je doorzet, kom je bij wat je wilt bereiken.’’
Tiemo Bouman
